گرم نمودن و مجددا سرد کردن فلز آلومینویم در زمان های مشخص برای حصول خاصیت های مکانیکی و فیزیکی مورد نظر را ، عملیات حرارتی آلومینیوم ( Heattreatment) می‌نامند.
عملیات حرارتی به منظور تغییر خواص فیزیکی،مکانیکی، شیمیایی مواد استفاده میشود. در زیر دلایل اصلی انجام عملیات حرارتی را ذکر میکنیم:
- از بین بردن تنش ها (این تنش‌ها غالبا تنشهایی هستند که از عملیات و فرایندهای تولید پروفیل یا مقاطع آلومینیومی به وجود می آیند)
- به منظور افزایش مقدار مقاومت به ساییده شدن (سایش) با به وجود آوردن یک لایه سخت بر روی سطح پروفیل و همچنین بالابردن مقاومت در برابر ضربه
از مهمترین کارهایی که بعد از اکسترود پروفیل آلومینیوم باید بر روی آن انجام شود عملیات حرارتی میباشد. بیشترین کاری که بر روی پروفیل های صنعتی انجام میشود شامل دو دسته عملیات حرارتی هستند:
- عملیات حرارتی T3 : در این روش پروفیل تحت عملیات حرارتی انحلال به همراه کار سرد (استرچ کردن) و همچنین پیرسختی طبیعی در یک شرایط کاملا پایدار در کوره انجام میگردد.
- عملیات حرارتی T6 : در این روش عملیات حرارتی آلومینیوم در دو مرحله ابتدا به صورت محلول سازی شده و سپس عملیات پیر شده به صورت مصنوعی صورت میگیرد
در مورد پروفیل های آلومینیوم ، این عملیات حرارتی در خصوص آلیاژهای خاص و معینی انجام میشود که با این روش مقاوت و سختی پروفیل مورد نظر را افزایش میدهند.این نوع آلیاژها را آلیاژهای عملیات حرارتی پذیر (Heat treatable) می نامند. در نقطه مقابل آلیاژهایی هستند که با این روش های عملیات حرارتی و با کار سرد کردن نمی شود سختی آنها را بالا برد که با توجه به این ویژگی، این نوع آلیاژهای آلومینیوم را آلیاژ های عملیات حرارتی ناپذیر (None-heat treatable) می نامند. تنها راه افزایش استحکام این آلیاژهای آلومینیوم ، کار سرد روی پروفیل است.
در بین آلیاژهای آلومینیوم، آلیاژهای سری 3000 ( آلومینیم -منگنز (3xxx )) و آلیاژهای سری 5000 (آلومینیوم-منیزیم (5xxx)) امکان انجام دادن عملیات حرارتی را ندارند.
